Shinkyo Bridge w Nikko

Jak zwiedzić Nikko – stolicę siogunatu rodu Tokugawa.

Tokugawa Ieyasu tytuł sioguna otrzymał z rąk cesarza w 1603 roku. Okres panowania rodu, którego był założycielem trwał do 1868 roku i został nazwany EDO. Jak miasto,które faktycznie stało się wtedy stolicą Japonii, a które z czasem przemianowano na Tokio. W oddalonym od niego o ok. 100 km Nikko znajduje się m.in. mauzoleum tej wielkiej postaci historycznej.

Shinkyo Bridge

Nikko to często cel jednodniowych wycieczek z Tokio. Łatwo tu dotrzeć pociągami odjeżdżającymi z dworca głównego stolicy Japonii i kierującymi się w stronę miasta Utsunomiya, gdzie rozpoczyna swój bieg Nikko Line, docierająca do celu podróży. Przesiadka to czysta przyjemność. Doskonałe opisy oraz kilka osób wskazujących właściwy peron i dopytujących czy wszystko dobrze rozumiemy.

Nikko - tablica UNESCO
Nikko – tablica UNESCO

Położone wśród zielonych i wysokich gór miasteczko zaskoczyło nas sielskością i spokojem. Ponieważ turystyczne atrakcje oddalone są od dworca o ok. dwóch kilometrów, większość osób wybiera autobus, który wspina się główną ulicą, by dotrzeć do przystanku Shinkyo Bridge czyli jednej z wizytówek Nikko. My jednak po kilku dniach spędzonych w Tokio pragnęliśmy nacieszyć się panującą tu prowincjonalną atmosferą i ruszyliśmy w górę na piechotę. Szukaliśmy miejsca, w którym moglibyśmy spróbować tutejszego przysmaku czyli yuby delikatnej potrawy przyrządzanej ze skórek tofu.

Tōsho-gū

Do Shinkyo Bridge, uważanego za jeden z trzech najważniejszych świętych mostów w Japonii, dotarliśmy po około 20 minutach. Tu rozpoczyna się stromsze podejście,które doprowadza do aktualnie remontowanej i otoczonej wielką halą i rusztowaniami (do marca 2019 roku) świątyni Rinnō-ji. Ta najważniejsza tutejsza budowla sakralna została założona w VIII wieku przez mnicha Shodo Shonina, który stworzył w Nikko pustelnię i nauczał buddyzmu. Po kilkuminutowej przerwie ruszyliśmy wyżej w stronę Tōsho-gū. Wpisany na listę Światowego Dziedzictwa przepięknie zdobiony chram, nad którym wznosi się mauzoleum Tokugawa Ieyasu to cel większości turystów przybywających do Nikko.

Jednak harmider i rwetes nie przeszkodził nam w zachwycie nad misternymi zdobieniami Yōmei-mon,głównej bramy chramu, a wycieczki młodych Japończyków słuchających wyjaśnień nauczycieli budziły wspomnienia własnych szkolnych wyjazdów. Budowę kompleksu rozpoczął rok po śmierci Tokugawy Ieyasu jego syn a kontynuowali potomkowie.Bogate zdobienia, aż 55 budowli, zaskakujące zjawiska akustyczne, wizerunki nieistniejących stworów, a wszystko położne wśród wysokich często 300-stuletnich drzew.

Widok na Tōsho-gū
Widok na Tōsho-gū w drodze do mauzoleum

W najwyższym punkcie tego kaskadowo położonego kompleksu znajduje się mauzoleum twórcy rodu siogunów Tokugawa. Do sporych rozmiarów, wykonanej z brązu i przykrytej dachem urny prowadzą strome kamienne schody. Tuż przed wejściem mijamy małą budowlę, w której przechowywano stare dokumenty rodu. Otoczenie milknie i choć nadal poruszamy się wśród wielu osób, panuje nastrój szacunku dla tego legendarnego wodza naczelnego wojsk cesarskich, a tak naprawdę realnego władcy Kraju Kwitnącej Wiśni, który po krwawych wojnach domowych i sprytnych politycznych decyzjach zjednoczył kraj.

Mauzoleum Tokugawy Ieyasu
Mauzoleum Tokugawy Ieyasu

Wracając na stację, w końcu przekroczyliśmy próg restauracyjki serwującej yubę, w której powitał nas starszy uśmiechnięty właściciel. Po krótkiej chwili podziwialiśmy pięknie podane danie i cieszyliśmy się smakiem będących kwintesencją delikatności cienkich pasków tofu i kilku dodatków, które rozpływały się w ustach i w naszej kulinarnej pamięci. 

Yuba
Yuba

Niestety z uwagi na brak czasu nie udało nam się odwiedzić Parku Narodowego Nikko z najwyżej położonym jeziorem w Japonii. To wyjątkowo piękne miejsce najchętniej odwiedzane jest jesienią, kiedy ozłocone drzewa, jezioro Chūzenji i stożek wygasłego wulkanu Nantai oczarowują swoją pocztówkową urodą.

Napisał

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.